aufstapeln (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈaʊ̯fˌʃtaːpl̩n]

​

znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) układać, poukładać, ułożyć (jeden na drugim)

odmiana:

(1.1)^[1] aufstapel|n (stapelt auf), stapelte auf, aufgestapelt (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Aufstapeln n, Aufstapelung ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: stapeln • aufstapeln • einstapeln

źródła: