Stapel (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈʃtaːpl̩] lm IPA: [ˈʃtaːpl̩]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) stos
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Stapel die Stapel dopełniacz des Stapels der Stapel celownik dem Stapel den Stapeln biernik den Stapel die Stapel - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Stapeln n, Stapelung ż
- czas. stapeln
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.