skwarek (język polski)

skwarki (1.1)
wymowa:
IPA: [ˈskfarɛk], AS: [skfarek], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) kulin. wysmażony drobny kawałek wieprzowej słoniny lub boczku; zob. też skwarki w Wikipedii

rzeczownik, forma fleksyjna

(2.1) D. lm od: skwarka
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skwarka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skwarka ż, skwar mrz, skwarzenie n, zeskwarzenie n
czas. skwarzyć ndk., zeskwarzać ndk., zeskwarzyć dk., zeskwarzyć się dk.
przym. skwarkowy
przysł. skwarno
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. skwarzyć < prasł. *skvariti[1]
źródłosłów nazwiska Skwarek
uwagi:
(1.1) zwykle w liczbie mnogiej
tłumaczenia:
  • rosyjski: (1.1) шкварка ż
  • ukraiński: (1.1) шкварки, вишкварки
  • włoski: (1.1) cicciolo m
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „skwarek” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.