skandować (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)
- (1.1) rytmicznie wypowiadać słowa, dzieląc je na sylaby
- odmiana:
- (1.1) koniugacja IV
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik skandować czas teraźniejszy skanduję skandujesz skanduje skandujemy skandujecie skandują czas przeszły m skandowałem skandowałeś skandował skandowaliśmy skandowaliście skandowali ż skandowałam skandowałaś skandowała skandowałyśmy skandowałyście skandowały n skandowałom skandowałoś skandowało tryb rozkazujący niech skanduję skanduj niech skanduje skandujmy skandujcie niech skandują pozostałe formy czas przyszły m będę skandował,
będę skandowaćbędziesz skandował,
będziesz skandowaćbędzie skandował,
będzie skandowaćbędziemy skandowali,
będziemy skandowaćbędziecie skandowali,
będziecie skandowaćbędą skandowali,
będą skandowaćż będę skandowała,
będę skandowaćbędziesz skandowała,
będziesz skandowaćbędzie skandowała,
będzie skandowaćbędziemy skandowały,
będziemy skandowaćbędziecie skandowały,
będziecie skandowaćbędą skandowały,
będą skandowaćn będę skandowało,
będę skandowaćbędziesz skandowało,
będziesz skandowaćbędzie skandowało,
będzie skandowaćczas zaprzeszły m skandowałem był skandowałeś był skandował był skandowaliśmy byli skandowaliście byli skandowali byli ż skandowałam była skandowałaś była skandowała była skandowałyśmy były skandowałyście były skandowały były n skandowałom było skandowałoś było skandowało było forma bezosobowa czasu przeszłego skandowano tryb przypuszczający m skandowałbym,
byłbym skandowałskandowałbyś,
byłbyś skandowałskandowałby,
byłby skandowałskandowalibyśmy,
bylibyśmy skandowaliskandowalibyście,
bylibyście skandowaliskandowaliby,
byliby skandowaliż skandowałabym,
byłabym skandowałaskandowałabyś,
byłabyś skandowałaskandowałaby,
byłaby skandowałaskandowałybyśmy,
byłybyśmy skandowałyskandowałybyście,
byłybyście skandowałyskandowałyby,
byłyby skandowałyn skandowałobym,
byłobym skandowałoskandowałobyś,
byłobyś skandowałoskandowałoby,
byłoby skandowałoimiesłów przymiotnikowy czynny m skandujący, nieskandujący ż skandująca, nieskandująca skandujące, nieskandujące n skandujące, nieskandujące imiesłów przymiotnikowy bierny m skandowany, nieskandowany skandowani, nieskandowani ż skandowana, nieskandowana skandowane, nieskandowane n skandowane, nieskandowane imiesłów przysłówkowy współczesny skandując, nie skandując rzeczownik odczasownikowy skandowanie, nieskandowanie - przykłady:
- (1.1) Wokół pałacu stał wielotysięczny tłum skandujący antyprezydenckie hasła[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. skandowanie n
- czas. poskandować dk., wyskandować dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- prawdop. franc. scander; końcowo z łac. scandō[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chant
- niemiecki: (1.1) skandieren
- rosyjski: (1.1) скандиро́вать
- źródła:
- ↑ Marcin Wojciechowski, Pomarańczowy majdan, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ Hasło „skandować” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.