samtale (język duński)

wymowa:

(1) Dania: [ˈsαmˌta·lə]

(2) Dania: [ˈsαmˌtaˀlə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) rozmowa

(1.2) rozmowa (spotkanie w celu omówienia czegoś)

(1.3) rozmowa (połączenie telefoniczne)

czasownik

(2.1) rozmawiać

odmiana:

(1) en samtale, samtalen, samtaler, samtalerne

(2) at samtale, samtaler, samtalede/samtalte, samtalet/samtalt

przykłady:

(1.1) Anna var normalt alt for genert til at kunne indlede samtaler med fremmede mennesker. → Anna była zwykle zbyt nieśmiała, by nawiązywać rozmowy z nieznajomymi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) snak

(1.3) telefonsamtale

(2.1) snakke, tale

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

duń. sam- + tale

uwagi:

źródła:

samtale (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rozmowa

odmiana:

(1.1) en samtale, samtalen, samtaler, samtalene

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

samtale (język norweski (nynorsk))

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) rozmowa

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: