rzeszny (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) daw. związany z rzeszą, dotyczący rzeszy (np.: Rzeszy Niemieckiej lub Monarchii Austro-Węgierskiej)[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik rzeszny rzeszna rzeszne rzeszni rzeszne dopełniacz rzesznego rzesznej rzesznego rzesznych celownik rzesznemu rzesznej rzesznemu rzesznym biernik rzesznego rzeszny rzeszną rzeszne rzesznych rzeszne narzędnik rzesznym rzeszną rzesznym rzesznymi miejscownik rzesznym rzesznej rzesznym rzesznych wołacz rzeszny rzeszna rzeszne rzeszni rzeszne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rzesza ż, rzeszanin m, rzeszanka ż
- przym. rzeski, rzeszowy, rzeszański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. V: Próba-R, Warszawa 1900–1927, s. 816.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.