rutuliukas (język litewski)
.jpg.webp)
rutuliukai (1.1)
- wymowa:
- IPA: /ru.tu.ˈlʲu.kas/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) kuleczka[1], kulka[2]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rutuliukas rutuliukai dopełniacz rutuliuko rutuliukų celownik rutuliukui rutuliukams biernik rutuliuką rutuliukus narzędnik rutuliuku rutuliukais miejscownik rutuliuke rutuliukuose wołacz rutuliuke rutuliukai - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rutulys m, pusrutulis m
- czas. rutulioti, rutuliotis, išsirutulioti
- przym. rutulinis, rutuliškas
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- zdrobn. litew. rutulys
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Barbara Kalėda, Algis Kalėda, Lietuvių-lenkų lenkų-lietuvių kalbų žodynas. Słownik litewsko-polski polsko-litewski, Ex Libris, Warszawa 2007, ISBN 987-83-89913-44-9, s. 307.
- ↑
Hasło „rutuliukas” w: Słowniki Lingea, slowniki.lingea.pl.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.