ruter (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈrutɛr], AS: [ruter]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) inform. zob. router
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ruter rutery dopełniacz rutera ruterów celownik ruterowi ruterom biernik ruter rutery narzędnik ruterem ruterami miejscownik ruterze ruterach wołacz ruterze rutery - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: router
- źródła:
ruter (język kaszubski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
ruter (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) karc. karo[1]
- odmiana:
- (1.1) en ruter, rutern, ruter, ruterna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ szw. tłum. Anders Odeldahl, Norstedts bildordbok – svenska, engelska, tyska, franska, Norstedts Akademiska Förlag, 2001, ISBN 9789172272705, s. 695.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.