rubín (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) jubil. rubin
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rubín rubíny dopełniacz rubínu rubínů celownik rubínu rubínům biernik rubín rubíny wołacz rubíne rubíny miejscownik rubínu rubínech narzędnik rubínem rubíny - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. rubínový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
rubín (język słowacki)
rubín (1.1)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) geol. miner. rubin[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rubín rubíny dopełniacz rubína rubínov celownik rubínu rubínom biernik rubín rubíny miejscownik rubíne rubínoch narzędnik rubínom rubínmi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. rubínový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.