ricinus (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rącznik, rycyna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ricĭnus ricĭnī dopełniacz ricĭnī ricĭnōrum celownik ricĭnō ricĭnīs biernik ricĭnum ricĭnōs ablatyw ricĭnō ricĭnīs wołacz ricĭne ricĭnī - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) oleum ricini
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ricinium n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
ricinus (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bot. rącznik pospolity
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) ricinusolaj
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.