reticent (język angielski)
- wymowa:
- IPA: /ˈrɛtɪsənt/
- wymowa amerykańska
- wymowa australijska
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) małomówny, niezbyt rozmowny, nierozmowny, niegadatliwy, cichy
- (1.2) powściągliwy, dyskretny
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) untalkative, taciturn
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. reticently
- rzecz. reticence
- przysł. reticently
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. reticentem (B. od reticēns) < łac. reticeō → milczeć[1]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Angielski - Cechy charakteru
- źródła:
- ↑ Hasło „reticent” w: Online Etymology Dictionary.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.