reorientacja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌrɛɔrʲjɛ̃nˈtaʦ̑ʲja], AS: [reorʹi ̯ẽntacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zmiana orientacji, kierunku dążeń
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik reorientacja dopełniacz reorientacji celownik reorientacji biernik reorientację narzędnik reorientacją miejscownik reorientacji wołacz reorientacjo - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. reorientować (się)
- rzecz. reorientowanie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) reorientation
- hiszpański: (1.1) reorientación ż
- nowogrecki: (1.1) αναπροσανατολισμός m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.