rým (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) rym
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik rým rýmy dopełniacz rýmu rýmů celownik rýmu rýmům biernik rým rýmy wołacz rýme rýmy miejscownik rýmu rýmech narzędnik rýmem rýmy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
rým (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) rym[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) štepný / planý / mužský / ženský / obkročný / postupný / združený rým • monorým
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rýmovačka ż
- czas. rýmovať ndk., rýmovať sa ndk., zrýmovať dk.
- przym. rýmový, rýmovaný, nerýmovaný
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krátky slovník slovenského jazyka, J. Kačala – M. Pisárčiková – M. Považaj (red.), Veda, Bratysława 2004, ISBN 80-224-0750-X.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.