przesadyzm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʃɛˈsadɨsm̥], AS: [pšesadysm̦], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. żart. skłonność do wyolbrzymiania, przesady[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik przesadyzm dopełniacz przesadyzmu celownik przesadyzmowi biernik przesadyzm narzędnik przesadyzmem miejscownik przesadyzmie[2] wołacz przesadyzmie[2] - przykłady:
- (1.1) Bez przesadyzmu! Skąd ten płacz? To tylko mała drzazga.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przesada, przesadzanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. przesada ż, przesadność ż, przesadzistość, przesadnia ż, przesadzanie n, przesadzenie n
- czas. przesadzać ndk., przesadzić dk.
- przym. przesadny, przesadzisty
- przysł. przesadnie, przesadziście
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „przesadyzm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.