pragermański (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpraɡɛrˈmãj̃sʲci], AS: [pragermãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący Pragermanów, związany z Pragermanami
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik pragermański pragermańska pragermańskie pragermańscy pragermańskie dopełniacz pragermańskiego pragermańskiej pragermańskiego pragermańskich celownik pragermańskiemu pragermańskiej pragermańskiemu pragermańskim biernik pragermańskiego pragermański pragermańską pragermańskie pragermańskich pragermańskie narzędnik pragermańskim pragermańską pragermańskim pragermańskimi miejscownik pragermańskim pragermańskiej pragermańskim pragermańskich wołacz pragermański pragermańska pragermańskie pragermańscy pragermańskie - przykłady:
- (1.1) Język pragermański zachował wiele praindoeuropejskich własności gramatycznych[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) język pragermański
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) urgermanisch
- źródła:
- ↑ Muro Bot, Wikipedia.pl, 09/01/2009, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.