powodzić (język polski)

wymowa:
IPA: [pɔˈvɔʥ̑iʨ̑], AS: [povoʒ́ić], zjawiska fonetyczne: zmięk.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany

(1.1) daw. poprowadzić jakieś zwierzę za wodze

czasownik zwrotny niedokonany powodzić się (dk. powieść się)

(2.1) w formie bezosobowej: być w dobrej sytuacji materialnej, finansowej; być zamożnym, cieszyć się pomyślnością
odmiana:
przykłady:
(1.1) I swoie konie lub woły powodzić maią. (sic!)[1]
(2.1) Jankowi nieźle się powodzi, ostatnio kupił nową willę z basenem.
składnia:
(2.1) powodzić się + C.
kolokacje:
(2.1) dobrze się powodzić • nieźle się powodzić
synonimy:
(1.1) wodzić
antonimy:
(2.1) nie przelewać się
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. powodzenie n
czas. wodzić ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (2.1) prosper
  • esperanto: (2.1) prosperi
  • francuski: (2.1) prospérer
  • rosyjski: (2.1) преуспевать
  • szwedzki: (2.1) lyckas
  • włoski: (2.1) passarsela, prosperare
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.