potylica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔtɨˈlʲiʦ̑a], AS: [potylʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. kość potyliczna, kość czaszki, w której znajduje się otwór łączący jamę mózgoczaszki z kanałem kręgowym kręgosłupa; zob. też kość potyliczna w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik potylica potylice dopełniacz potylicy potylic celownik potylicy potylicom biernik potylicę potylice narzędnik potylicą potylicami miejscownik potylicy potylicach wołacz potylico potylice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. potyliczny, potylicowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Części ciała
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) occiput
- białoruski: (1.1) патыліца ż
- francuski: (1.1) occiput m
- hiszpański: (1.1) occipucio m
- interlingua: (1.1) occipite
- kazachski: (1.1) шүйде
- litewski: (1.1) pakaušis m
- nowogrecki: (1.1) ινίο n
- rosyjski: (1.1) затылок m
- włoski: (1.1) occipite m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.