potaż (język polski)

potaż (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈpɔtaʃ], AS: [potaš], zjawiska fonetyczne: wygł. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. węglan potasu, (K₂CO₃); zob. też potaż w Wikipedii

(1.2) gw. (Bukowina) soda oczyszczona^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	potaż
dopełniacz	potażu
celownik	potażowi
biernik	potaż
narzędnik	potażem
miejscownik	potażu
wołacz	potażu

przykłady:

(1.1) Z potażu uzyskiwano potas, stąd nazwa tego pierwiastka.

składnia:

kolokacje:

(1.1) potaż żrący

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. potas

przym. potażowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) st.pol. potasz, z niderl. Pottasche^[2]

uwagi:

nie mylić z: podaż

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) potash
• czeski: (1.1) potaš
• esperanto: (1.1) potaso
• fiński: (1.1) potaska
• francuski: (1.1) potasse ż
• hiszpański: (1.1) potasa ż
• interlingua: (1.1) potassa
• litewski: (1.1) potašas
• łaciński: (1.1) potassa ż
• łotewski: (1.1) potašs
• niemiecki: (1.1) Pottasche ż
• rosyjski: (1.1) поташ
• słowacki: (1.1) potaš ż
• węgierski: (1.1) hamuzsír
• włoski: (1.1) potassa ż

źródła: