poszukiwaczka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔʃuciˈvaʧ̑ka], AS: [pošuḱivačka], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) forma żeńska od: poszukiwacz
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poszukiwaczka poszukiwaczki dopełniacz poszukiwaczki poszukiwaczek celownik poszukiwaczce poszukiwaczkom biernik poszukiwaczkę poszukiwaczki narzędnik poszukiwaczką poszukiwaczkami miejscownik poszukiwaczce poszukiwaczkach wołacz poszukiwaczko poszukiwaczki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. szukać, poszukiwać ndk.
- rzecz. poszukiwanie n, poszukiwacz m, poszukiwania nmos, poszukiwany mos
- przym. poszukiwany
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: poszukiwacz
- białoruski: (1.1) шукальніца ż
- francuski: (1.1) chercheuse ż
- hiszpański: (1.1) buscadora ż
- rosyjski: (1.1) искательница ż
- włoski: (1.1) cercatrice ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.