polędwica (język polski)
polędwica (1.2)
- wymowa:
- IPA: [ˌpɔlɛ̃ndˈvʲiʦ̑a], AS: [polẽndvʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) kulin. mięso z grzbietu zwierzęcia
- (1.2) spoż. kulin. pieczeń lub wędlina z tego mięsa
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik polędwica polędwice dopełniacz polędwicy polędwic celownik polędwicy polędwicom biernik polędwicę polędwice narzędnik polędwicą polędwicami miejscownik polędwicy polędwicach wołacz polędwico polędwice - przykłady:
- (1.2) Na śniadanie podano kanapki z polędwicą.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) mięso
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- zdrobn. polędwiczka ż
- przym. polędwicowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- źródłosłów dla białor. паляндвіца
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Jedzenie
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) loin; (1.2) sirloin
- białoruski: (1.1) паляндвіца ż
- duński: (1.1) mørbrad w; (1.2) mørbrad w
- esperanto: (1.1) lumbaĵo
- fiński: (1.1) filee
- hiszpański: (1.1) solomillo m
- islandzki: (1.1) lend ż
- kaszubski: (1.1) chrzeptowina ż
- niemiecki: (1.1) Lende ż
- rosyjski: (1.1) филей m
- ukraiński: (1.2) поля́двиця ż
- węgierski: (1.1) bélszín
- włoski: (1.1) controfiletto m, lombata ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.