poison (język angielski)
rzeczownik policzalny
czasownik przechodni
- (2.1) truć, otruć
- odmiana:
- (1.1-3) lp poison; lm poisons
- (2.1) poison, poisoned, poisoned, poisons, poisoning
- przykłady:
- (1.1) Do not drink the water. It was contaminated with poison. → Nie pij tej wody. Jest skażona trucizną.
- (2.1) He was poisoned with a soft drink laced with arsenic. → Został otruty napojem z dosypanym arszenikiem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.3) drink, liquor
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. poisoner, poisoning, poisonousness
- przym. poisonous
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- średnioang. poisoun < st.franc. poison, puison < łac. pōtiōnem (B. od pōtiō)[1]
- por. ang. potion
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „poison” w: Online Etymology Dictionary.
poison (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) trucizna
- (1.2) pot. ktoś nieznośny
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) L'arsenic est un poison dangereux. → Arszenik to niebezpieczna trucizna.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. empoisonner
- związki frazeologiczne:
- poisson sans boisson est poison
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.