podrzutek (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔḍˈʒutɛk], AS: [poḍžutek], zjawiska fonetyczne: udziąs.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) dziecko opuszczone przez rodziców i podrzucone obcym ludziom
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik podrzutek podrzutki dopełniacz podrzutka podrzutków celownik podrzutkowi podrzutkom biernik podrzutka podrzutków narzędnik podrzutkiem podrzutkami miejscownik podrzutku podrzutkach wołacz podrzutku podrzutki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) znaleźć podrzutka • zaopiekować się podrzutkiem
- synonimy:
- (1.1) znajda
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. rzut m, podrzucanie n, podrzucenie n
- czas. rzucać ndk., rzucić dk., podrzucać ndk., podrzucić dk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) waif, changeling
- górnołużycki: (1.1) zanjesenc m
- jidysz: (1.1) אונטערגעוואָרפֿן קינד n (untergeworfn kind)
- wilamowski: (1.1) fyndłiḱ m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.