pigularz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pʲiˈɡulaʃ], AS: [pʹigulaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) pot. iron. albo żart. zob. aptekarz
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pigularz pigularze dopełniacz pigularza pigularzy/pigularzów[1] celownik pigularzowi pigularzom biernik pigularza pigularzy/pigularzów narzędnik pigularzem pigularzami miejscownik pigularzu pigularzach wołacz pigularzu pigularze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) aptekarz, farmaceuta, pot. magister
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pigułka ż, piguła ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. piguła
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: aptekarz
- źródła:
- ↑ Hasło „pigularz” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.