pierón (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
wykrzyknik
- (3.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) posp. jako przekleństwo[1][2]
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Pierón strzelił do jedle.[1]
- (2.1) To je pierón, sam dźwignył sto kilo![1]
- (3.1) Pieróna kandy, to je robota![1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (2.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) pieróńszczok
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pierónobici n, pieróńszczok m
- czas. pierónować ndk.
- przym. pieróński
- przysł. pierónym, pierónowacie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- st.pol.[2]; por. pieron[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: piorun
- źródła:
- 1 2 3 4 5 6 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
- 1 2 3 4 Zachodniocieszyński słownik gwarowy, Władysław Milerski, Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w Republice Czeskiej, Czeski Cieszyn 2009, ISBN 978-80-87281-02-4.
- ↑ Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 152.
- ↑ Hasło „pieron” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.