pierón (język polski)

pierón (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński, Górny Śląsk i Zaolzie) meteorol. piorun[1][2][3]

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(2.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) chwat, morus[1][2]

wykrzyknik

(3.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) posp. jako przekleństwo[1][2]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Pierón strzelił do jedle.[1]
(2.1) To je pierón, sam dźwignył sto kilo![1]
(3.1) Pieróna kandy, to je robota![1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) gw. (Śląsk Cieszyński i Zaolzie) pieróńszczok
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pierónobici n, pieróńszczok m
czas. pierónować ndk.
przym. pieróński
przysł. pierónym, pierónowacie
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol.[2]; por. pieron[4]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: piorun
źródła:
  1. 1 2 3 4 5 6 Słownik gwarowy Śląska Cieszyńskiego, red. Jadwiga Wronicz, Galeria „Na Gojach”, Ustroń 2010, ISBN 978-83-60551-28-8.
  2. 1 2 3 4 Zachodniocieszyński słownik gwarowy, Władysław Milerski, Polski Związek Kulturalno-Oświatowy w Republice Czeskiej, Czeski Cieszyn 2009, ISBN 978-80-87281-02-4.
  3. Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 152.
  4. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „pieron” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.