parkingowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌparʲcĩŋˈɡɔvɨ], AS: [parʹḱĩŋgovy], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -nk- • akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) związany z parkingiem, odnoszący się do parkingu
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (2.1) osoba, która pilnuje pojazdy na parkingu i pobiera za to opłaty
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik parkingowy parkingowa parkingowe parkingowi parkingowe dopełniacz parkingowego parkingowej parkingowego parkingowych celownik parkingowemu parkingowej parkingowemu parkingowym biernik parkingowego parkingowy parkingową parkingowe parkingowych parkingowe narzędnik parkingowym parkingową parkingowym parkingowymi miejscownik parkingowym parkingowej parkingowym parkingowych wołacz parkingowy parkingowa parkingowe parkingowi parkingowe - (2.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik parkingowy parkingowi dopełniacz parkingowego parkingowych celownik parkingowemu parkingowym biernik parkingowego parkingowych narzędnik parkingowym parkingowymi miejscownik parkingowym parkingowych wołacz parkingowy parkingowi - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) opłata parkingowa
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. parking m, parkowanie n
- czas. parkować ndk.
- przym. przyparkingowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. parking + -owy < ang. parking
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.