paczkować (język polski)

kobiety paczkują (1.1) żywność
wymowa:
IPA: [paʧ̑ˈkɔvaʨ̑], AS: [pačkovać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) umieszczać coś w paczkach lub w pudełkach
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Sami suszyli, mełli i paczkowali koper, majeranek, paprykę, tymianek[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. pakowacz mos, paczka ż, paczuszka ż, paczkowanie n, paka ż
przym. paczkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. PIOTR STASIAK, Ostra branża, „Polityka”, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.