pór (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, forma fleksyjna
- (1.1) D. lm od: pora
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
pór (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) por
- (1.2) bot. por
- (1.3) kulin. por
- (1.4) anat. por
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pór póry dopełniacz póru pórů celownik póru pórům biernik pór póry wołacz póre póry miejscownik póru pórech narzędnik pórem póry - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) pórek
- (1.3) pórek
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pórek
- przym. pórový
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pór (język dolnołużycki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
liczebnik nieokreślony
pór (język węgierski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.