opierdolić (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌɔpʲjɛrˈdɔlʲiʨ̑], AS: [opʹi ̯erdolʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob.i  j 
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. opierdalać)

(1.1) aspekt dokonany od: opierdalać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Marek wstał z biurka i opierdolił sekretarkę, która dopiero teraz przyniosła kawę i kanapki[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opierdolenie n, pierdoła ż/mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: opierdalać
źródła:
  1. Max Cegielski, Apokalipso, 2004, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.