odroczyć (język polski)

wymowa:
IPA: [ɔdˈrɔʧ̑ɨʨ̑], AS: [odročyć]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. odraczać)

(1.1) zob. odraczać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Jako byli pracownicy fabryki kupowali jej wyroby ze zniżką i z odroczonym terminem płatności[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. odroczenie n, odraczanie n
czas. odraczać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odraczać
źródła:
  1. Marcin Wojciechowski, Pomarańczowy majdan, 2006, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.