occitano (język galicyjski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) język prowansalski
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

occitano (język hiszpański)

wymowa:
IPA: [ok.θi.'ta.no]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) oksytański, okcytański

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) język prowansalski/oksytański
(2.2) mieszkaniec Okcytanii
odmiana:
lp occitana ż; lm occitanos m, occitanas ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) lengua de oc
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Occitania
przym. occitánico
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. occitan
uwagi:
źródła:

occitano (język portugalski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) język prowansalski
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

occitano (język włoski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) okcytański, oksytański, pochodzący z Oksytanii

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) członek społeczności mówiącej językiem staroprowansalskim[1]
odmiana:
lp occitano m, occitana ż
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) lingua occitana
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „occitano” w: Maria K. Podracka, Uniwersalny słownik włosko-polski. Dizionario universale italiano-polacco, Wydawnictwo REA, Warszawa 2004, ISBN 83-7141-522-2.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.