obdarzyć (język polski)

wymowa:
IPA: [ɔbˈdaʒɨʨ̑], AS: [obdažyć]
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. obdarzać)

(1.1) dać komuś coś cennego
(1.2) poczuć coś do kogoś (np. szacunek, miłość)
odmiana:
(1.1-2) koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Kolega obdarzył mnie hojnie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obdarzenie n, obdarzanie
czas. obdarzać
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: obdarzać
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.