nomo (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) imię, nazwa
- (1.2) gram. część mowy nie podlegająca koniugacji, np. rzeczownik, przymiotnik, liczebnik
- odmiana:
- (1)
ununombro multenombro nominativo nomo nomoj akuzativo nomon nomojn - przykłady:
- (1.1) Mi ne konas lian nomon. → Nie znam jego imienia.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) je la nomo de • saluti iun en ies nomo • alinomo • baptonomo • familinomo • karesnomo • kaŝnomo • kromnomo • moknomo • salutnomo • uzantnomo • retregiona / familia nomo
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. nomi, nomiĝi
- przysł. nome
- rzecz. nomaro, alnomo, antaŭnomo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. nomen
- uwagi:
- źródła:
nomo (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ˈnõ.mo]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
nomo (ido)
- wymowa:
- IPA: /ˈnɔ.mɔ/
- znaczenia:
rzeczownik
nomo (kriol australijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
nomo (język włoski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) hist. nom
- odmiana:
- (1.1) lp nomo; lm nomi
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. νομός (nomós) < gr. νέμω (némō) → rozprowadzać, rozmieszczać
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.