nieodzowność (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) odprzym. cecha tego, co jest nieodzowne; cecha tych, którzy nieodzowni
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
(1.1) nieodzowność + D.
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) cecha
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. nieodzowny
przysł. nieodzownie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) pol. nieodzowny + -ość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.