narzeczeński (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) dotyczący narzeczeństwa, związany z narzeczeństwem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik narzeczeński narzeczeńska narzeczeńskie narzeczeńscy narzeczeńskie dopełniacz narzeczeńskiego narzeczeńskiej narzeczeńskiego narzeczeńskich celownik narzeczeńskiemu narzeczeńskiej narzeczeńskiemu narzeczeńskim biernik narzeczeńskiego narzeczeński narzeczeńską narzeczeńskie narzeczeńskich narzeczeńskie narzędnik narzeczeńskim narzeczeńską narzeczeńskim narzeczeńskimi miejscownik narzeczeńskim narzeczeńskiej narzeczeńskim narzeczeńskich wołacz narzeczeński narzeczeńska narzeczeńskie narzeczeńscy narzeczeńskie nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Powymyślali imiona dla dzieci już w okresie narzeczeńskim.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. narzeczeństwo n, narzeczona ż, narzeczony m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. narzeczony + -ski
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) snúbenecký
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.