nadać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈnadaʨ̑], AS: [nadać] ​

znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. nadawać)

(1.1) aspekt dokonany od: nadawać

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		nadać
czas przyszły prosty		nadam	nadasz	nada	nadamy	nadacie	nadadzą
czas przeszły	m	nadałem	nadałeś	nadał	nadaliśmy	nadaliście	nadali
	ż	nadałam	nadałaś	nadała	nadałyśmy	nadałyście	nadały
	n	nadałom	nadałoś	nadało
tryb rozkazujący		niech nadam	nadaj	niech nada	nadajmy	nadajcie	niech nadadzą
pozostałe formy czas zaprzeszły m nadałem był nadałeś był nadał był nadaliśmy byli nadaliście byli nadali byli ż nadałam była nadałaś była nadała była nadałyśmy były nadałyście były nadały były n nadałom było nadałoś było nadało było forma bezosobowa czasu przeszłego nadano tryb przypuszczający m nadałbym, byłbym nadał nadałbyś, byłbyś nadał nadałby, byłby nadał nadalibyśmy, bylibyśmy nadali nadalibyście, bylibyście nadali nadaliby, byliby nadali ż nadałabym, byłabym nadała nadałabyś, byłabyś nadała nadałaby, byłaby nadała nadałybyśmy, byłybyśmy nadały nadałybyście, byłybyście nadały nadałyby, byłyby nadały n nadałobym, byłobym nadało nadałobyś, byłobyś nadało nadałoby, byłoby nadało imiesłów przymiotnikowy przeszły m nadany, nienadany nadani, nienadani ż nadana, nienadana nadane, nienadane n nadane, nienadane imiesłów przysłówkowy uprzedni nadawszy rzeczownik odczasownikowy nadanie, nienadanie

przykłady:

(1.1) Telewizja nadała tylko niektóre odcinki serialu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. nadanie n, nadawanie n, nadawca m, nadawczyni ż, nadajnik m, nadawnictwo n, nadawacz m

czas. nadawać ndk.

przym. nadawczy

związki frazeologiczne:

diabli nadali

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: nadawać

• wilamowski: (1.1) tejgia

źródła: