muzykalność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) odprzym. cecha tego, co jest muzykalne; cecha tych, którzy są muzykalni
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik muzykalność muzykalności dopełniacz muzykalności muzykalności celownik muzykalności muzykalnościom biernik muzykalność muzykalności narzędnik muzykalnością muzykalnościami miejscownik muzykalności muzykalnościach wołacz muzykalności muzykalności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) muzykalność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. muzyka ż, muzyczka ż, muzyk m, muzyczność ż, muzykowanie n, umuzycznianie n, umuzycznienie n, muza ż, umuzykalnienie n
- czas. muzykować ndk., pomuzykować dk., umuzyczniać ndk., umuzycznić dk.
- przym. muzykalny, muzyczny
- przysł. muzykalnie, muzycznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. muzykalny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) музикалност ż
- galicyjski: (1.1) musicalidade ż
- węgierski: (1.1) muzikalitás
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.