misstrauen (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [mɪsˈtʀaʊ̯ən] IPA: [mɪsˈtʀaʊ̯tə] IPA: [mɪsˈtʀaʊ̯t]
-
- znaczenia:
czasownik słaby, nierozdzielnie złożony
- (1.1) nie ufać, niedowierzać
- odmiana:
- (1.1)[1] misstrauen (misstraut), misstraute, misstraut (haben)
- przykłady:
- (1.1) Es gibt keinen Grund, unseren Dämmen zu misstrauen.[2] → Nie ma powodu(, by) nie ufać naszym zaporom wodnym.
- (1.1) Ich misstraue seinen Versprechungen. → Nie wierzę w jego obietnice.
- składnia:
- (1.1) etw./jdm. (Dat.) misstrauen
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Misstrauen n
- przym. misstrauisch
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. miss- + trauen
- uwagi:
- zobacz też: trauen • antrauen • anertrauen • betrauen • getrauen • herantrauen • heimtrauen • hineintrauen • misstrauen • vertrauen • zutrauen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.