zutrauen (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈt͡suːˌtʁaʊ̯ən]
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) spodziewać się (po kimś), oczekiwać (od kogoś)
odmiana:
(1.1)[1] zutrauen (traut zu), traute zu, zugetraut (haben)
przykłady:
(1.1) Der Politiker konnte mehr Stimmen auf sich vereinen als ihm zugetraut wurde[2]. → (Ten) polityk potrafił zdobyć dla siebie więcej głosów, niż się po nim spodziewano.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Zutrauen n, Zutraulichkeit ż
przym. zutraulich
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. zu- + trauen
uwagi:
zobacz też: trauen • antrauen • anertrauen • betrauen • getrauen • herantrauen • heimtrauen • hineintrauen • misstrauenvertrauenzutrauen
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.