mirus (język łaciński)
- wymowa:
- IPA: [ˈmiːrus]
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) niesamowity, cudowny, wspaniały
- (1.2) dziwny
- odmiana:
- (1.1) (deklinacja I-II)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- mirus esse → zadziwiać, dziwić
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. mirandus
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.