milutki (język polski)
- wymowa:
- IPA: [mʲiˈlutʲci], AS: [mʹilutʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) zdrobn. od: miły
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik milutki milutka milutkie milutcy milutkie dopełniacz milutkiego milutkiej milutkiego milutkich celownik milutkiemu milutkiej milutkiemu milutkim biernik milutkiego milutki milutką milutkie milutkich milutkie narzędnik milutkim milutką milutkim milutkimi miejscownik milutkim milutkiej milutkim milutkich wołacz milutki milutka milutkie milutcy milutkie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) miluśki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. miły, miluśki, miluchny, milusi, milusieńki, miławy
- przysł. mile, miło, milutko
- rzecz. miły m
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. miły[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Renata Grzegorczykowa, Zarys słowotwórstwa polskiego. Słowotwórstwo opisowe, wyd. III poprawione, Warszawa 1979, s. 28.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.