miło (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmʲiwɔ], AS: [mʹiu̯o], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
przysłówek
- (1.1) od: miły
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Zobaczył kawał świata, wyszumiał się, a i tak tutaj, w domu, okazało się najlepiej, najbezpieczniej, najmilej[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) przyjemnie
- antonimy:
- (1.1) niemiło, nieprzyjemnie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. miły, miluchny, milusi, milusieńki, milutki, miluśki
- przysł. mile
- zdrobn. milutko
- rzecz. miły mos, miłość ż, miłowanie n, miłostka ż
- związki frazeologiczne:
- cudzego zażywać miło
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) nicely, nice, pleasantly
- arabski: (1.1) بلطف
- esperanto: (1.1) agrable
- francuski: (1.1) agréablement, plaisamment
- interlingua: (1.1) agradabilemente
- jidysz: (1.1) ליב (lib), פֿרײַנדלעך (frajndlech)
- kaszubski: (1.1) mieło
- rosyjski: (1.1) мило, приятно
- szwedzki: (1.1) trevligt, angenämt
- wilamowski: (1.1) łīp
- źródła:
- ↑ Ewa Białołęcka, Kamień na szczycie Kroniki Drugiego Kręgu Księga II, 2002, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.