merdać (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈmɛrdaʨ̑], AS: [merdać]
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. merdnąć)

(1.1) o psie: machać ogonem najczęściej z radości

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(2.1) slang. mylić
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Pies na widok swojego pana merdał ogonem i szczekał.
(2.1) Coś merdasz, koleśmy sprzedajemy, a nie skupujemy.
składnia:
(1.1) merdać + N.
(2.1) merdać + B.
kolokacje:
(1.1) merdać ogonem
synonimy:
(1.1) machać ogonem, kręcić ogonem, gw. gór. myrdać
(2.1) myrdać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. merdanie n, zamerdanie n, pomerdanie n, myrdanie n, pomyrdanie n, merdacz m, merdnięcie n, myrdnięcie n
czas. merdnąć dk., zamerdać dk., pomerdać dk., myrdnąć dk., myrdać ndk., pomyrdać dk.
związki frazeologiczne:
ogon merda psem
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(2.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: mylić
  • angielski: (1.1) wag
  • duński: (1.1) logre
  • esperanto: (1.1) vostumi
  • hiszpański: (1.1) menear, colear
  • niemiecki: (1.1) wedeln
  • ukraiński: (1.1) махати
  • włoski: (1.1) scodinzolare
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.