manamczyk (język polski)
- wymowa:
- IPA: [mãˈnãmʧ̑ɨk], AS: [mãnãmčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Manamy[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik manamczyk manamczycy dopełniacz manamczyka manamczyków celownik manamczykowi manamczykom biernik manamczyka manamczyków narzędnik manamczykiem manamczykami miejscownik manamczyku manamczykach wołacz manamczyku manamczycy depr. M. i W. lm: (te) manamczyki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Manama ż
- forma żeńska manamka ż
- przym. manamski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Nazwy państw świata, ich stolic i mieszkańców, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2007, ISBN 978-83-239-9999-7, s. 4.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.