męskoosobowy (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌmɛ̃w̃skɔːsɔˈbɔvɨ], AS: [mẽũ̯sk•osobovy], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ę • dł. sam.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) gram. zob. rodzaj męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik męskoosobowy męskoosobowa męskoosobowe męskoosobowi męskoosobowe dopełniacz męskoosobowego męskoosobowej męskoosobowego męskoosobowych celownik męskoosobowemu męskoosobowej męskoosobowemu męskoosobowym biernik męskoosobowego męskoosobowy męskoosobową męskoosobowe męskoosobowych męskoosobowe narzędnik męskoosobowym męskoosobową męskoosobowym męskoosobowymi miejscownik męskoosobowym męskoosobowej męskoosobowym męskoosobowych wołacz męskoosobowy męskoosobowa męskoosobowe męskoosobowi męskoosobowe nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) rodzaj męskoosobowy • rzeczownik męskoosobowy
- synonimy:
- (1.1) skr. m.-os.
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. męski + -o- + osobowy
- uwagi:
- tłumaczenia:
- ukraiński: (1.1) чоловічий персональний
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.