luksemburczyk (język polski)
- wymowa:
- , IPA: [ˌluksɛ̃mˈburʧ̑ɨk], AS: [luksẽmburčyk], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) mieszkaniec Luksemburga (stolicy państwa Luksemburg)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik luksemburczyk luksemburczycy dopełniacz luksemburczyka luksemburczyków celownik luksemburczykowi luksemburczykom biernik luksemburczyka luksemburczyków narzędnik luksemburczykiem luksemburczykami miejscownik luksemburczyku luksemburczykach wołacz luksemburczyku luksemburczycy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Luksemburg m, Luksemburczyk m, Luksemburka ż
- forma żeńska luksemburka ż
- przym. luksemburski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) luxenburgotar, luxemburgar
- duński: (1.1) luxembourger w, luxemburger w
- litewski: (1.1) liuksemburgietis m
- rosyjski: (1.1) люксембуржец m
- ukraiński: (1.1) люксембуржець m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.