lichota (język polski)

wymowa:
[uwaga 1] IPA: [lʲiˈxɔta], AS: [lʹiχota], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) st.pol. nędza
(1.2) st.pol. nieprawość, złość[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. licho n, Licheń mrz
przym. lichy
przysł. licho
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. lichy + -ota[2]
uwagi:
  1. ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ Kazimierz Bukowski, Biblia a literatura polska, WSiP, Warszawa 1984, s. 113.
  2. ↑ Henryk Gaertner, Gramatyka współczesnego języka polskiego. Część III, 1. Słowotwórstwo, Książnica – Atlas, Warszawa – Lwów 1934, s. 256.

lichota (język dolnołużycki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) wolność
odmiana:
przykłady:
(1.1) za wašu a našu lichotu → za wolność waszą i naszą
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. lichotny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.