kuban (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkubãn], AS: [kubãn], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) gw. więz. kubek[1]
- (1.2) przest. łapówka
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kuban kubany dopełniacz kubana kubanów celownik kubanowi kubanom biernik kuban kubany narzędnik kubanem kubanami miejscownik kubanie kubanach wołacz kubanie kubany - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- (1.2) rzecz. kubaniarz m, kubaniarstwo n, zdrobn. kubanek m; przym. kubaniarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.2) podobno od rum. cu + bani → z pieniędzmi[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
kuban (język szwedzki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) Kubańczyk[1]
- odmiana:
- (1.1) en kuban, kubanen, kubaner, kubanerna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kuba, kubanska
- przym. kubansk
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: mieszkańcy krajów Ameryki w języku szwedzkim
- źródła:
- ↑
Hasło „kuban” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.