króm (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przyimek

(1.1) gw. (Śląsk Cieszyński)[1] oprócz
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: oprócz
źródła:
  1. Cieszyński słownik gwarowy, Józef Golec, Macierz Ziemi Cieszyńskiej, Cieszyn 1989.

króm (język islandzki)

króm (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) chem. chrom
odmiana:
lp króm, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins); blm
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) symbol. Cr
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Islandzki - Pierwiastki chemiczne
źródła:

króm (język kaszubski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) sklep[1], kram

przyimek

(2.1) krom, oprócz[1]
odmiana:
lm
przykłady:
(1.1) W tëch bùdinkach je króm.W tych budynkach jest sklep.
(2.1) Króm mòji rodzëznë nicht ju wicy nie przëszedł.Oprócz mojej rodziny nikt już więcej nie przyszedł.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(2.1) òkróm
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
(2.1) òkróm
związki frazeologiczne:
etymologia:
por. st.pol. krom
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Roman Drzeżdżon, Grzegorz J. Schramke, Słowniczek polsko-kaszubski, Region, Gdynia 2003-2012, ISBN 978-83-7591-191-6.

króm (język węgierski)

króm (1.1)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) chem. chrom
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) krómacélkrómbőrkrómsav
synonimy:
(1.1) symbol. Cr
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. krómozás
czas. krómoz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Węgierski - Pierwiastki chemiczne
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.