kotwić (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zakotwić)

(1.1) techn. bud. wiązać, zamocowywać poszczególne elementy budowlane przy użyciu kotwi
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) war. kotwować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kotwica ż, kotew ż, kotwienie n
czas. kotwować ndk., zakotwić dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. kotew + -ić
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „kotwić” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.