kotlarz (język polski)
kotlarz (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈkɔtlaʃ], AS: [kotlaš], zjawiska fonetyczne: wygł.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rzem. rzemieślnik, który wyrabia naczynia metalowe, kotły; zob. też kotlarz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kotlarz kotlarze dopełniacz kotlarza kotlarzy / rzad. kotlarzów[1] celownik kotlarzowi kotlarzom biernik kotlarza kotlarzy / rzad. kotlarzów narzędnik kotlarzem kotlarzami miejscownik kotlarzu kotlarzach wołacz kotlarzu kotlarze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) kotlarz miedzi, kotlarz żelaza
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kotłowy mos, kocioł m, kotlista m, kotłownia ż, kotlarstwo n, kotłowanie n, zakotłowanie n, kotłowanina ż, kociołek mrz
- czas. kotłować, zakotłować
- przym. kotłowy, kotlarski
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) coppersmith, tinker, brazier
- bułgarski: (1.1) казанджия m
- duński: (1.1) kobbersmed w
- niemiecki: (1.1) Kesselschmied m
- słowacki: (1.1) kotlár m
- włoski: (1.1) fabbro ramaio
- źródła:
- ↑
Hasło „kotlarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.